Meestal associëren we hyacinten met bloemen die in het voorjaar heel gewoon zijn in onze huizen en appartementen. Een van de meest interessante soorten is de oostelijke hyacint. Het is goed om erachter te komen hoe de teelt eruit ziet, hoe hyacinten water te geven en welke andere zorgprocedures moeten worden uitgevoerd bij het verzorgen van deze plant.
Als u van plan bent het onderhoud van uw tuin uit te besteden, gebruik dan de dienst Aannemer zoeken die beschikbaar is op de website van Bouwcalculators. Na het invullen van een kort formulier krijgt u toegang tot de beste aanbiedingen.

Oosterse hyacint - beschrijving
Oostelijke Hyacint (Hyacinthus orientalis) is een plant die behoort tot de aspergefamilie. De blauwe hyacint komt van nature vooral voor op het schiereiland van Klein-Azië. Net als de hyacinten die we kennen, groeit ook deze plantensoort uit uien. De hoofdscheut wordt ongeveer 30 cm hoog. De plant heeft ook lange, donkergroene bladeren.
In de periode van maart tot mei verschijnen kleine bloemen verzameld in een bloeiwijze. Afhankelijk van de soort zijn de bloemen wit, roze, blauw of paars van kleur. Kenmerkend voor de bloemen is ook hun intens zoete geur. Na de bloeiperiode verschijnt de vrucht in de vorm van ronde zakjes.
Blauwe hyacint - teelt
Gelukkig is de Oosterse hyacint geen ingewikkelde plant om te kweken. U kunt hyacintbollen natuurlijk het beste op een zonnige plek planten. De bloemen zullen zich ook in halfschaduw ontwikkelen, hoewel ze niet zo overvloedig zullen zijn als die van zaailingen die in de volle zon worden gekweekt. Het wordt aanbevolen dat het substraat vruchtbaar, doorlatend en ook licht is. Zandgrond vermengd met turf zal perfect zijn. Het is belangrijk dat de pH van de grond neutraal is.
Een heel groot voordeel van deze plant is de weerstand tegen negatieve temperaturen, zelfs tot -30 graden Celsius. We kunnen meer dan 100 verschillende soorten oosterse hyacint gebruiken voor de teelt. Hierdoor kunnen we een echt kleurenpalet krijgen op de tuinkorting. Sommige soorten zijn veelkleurig. Interessante soorten zijn onder andere de oosterse hyacint Zonnebloem, Gypsy Queen, Lady Derby of Amethyst. Als we echter geïnteresseerd zijn in blauwe hyacint, kunnen we het beste kiezen voor rassen als Blue Jacket, Delfts Blauw of Anna Liza.
Hyacinthus orientalis - planten en uitzetten
Als we de beschrijving van de oostelijke hyacint zien, zullen we inderdaad een zeer aantrekkelijke en prachtig bloeiende plant zien die we op vele manieren kunnen laten groeien. Allereerst wordt de plant veel gebruikt in de tuin. Hyacinthus orientalis is perfect voor gewone bloembedden, maar ook voor het maken van borders. Vanwege de lage teeltbehoefte zal de blauwe hyacint ook de rotstuin diversifiëren. De plant is echter ook uitermate geschikt voor de containerteelt, zowel in het appartement als op het terras of balkon.
De oostelijke hyacintbollen planten we van eind augustus tot begin oktober. We plaatsen ze op een diepte van enkele tot maximaal enkele centimeters in de grond. Wat betreft de afstand, deze hangt af van de grootte van de ui. Hoe groter de ui, hoe groter de afstand moet worden gehouden tijdens het planten. Dus, afhankelijk van de variëteit, kan het enkele tot zelfs 30 cm zijn. Als je op zoek bent naar meer advies en informatie, kijk dan ook eens hier verzamelde artikelen over hyacinten.
Verscheidenheid |
Spatiëring |
Hyacinthus orientalis Stad Harlem |
Afstand min. 15 cm |
Hyacinthus orientalis Aiolos |
Afstand min. 15 cm |
Hyacinthus orientalis Delfts Blauw |
12-15 cm |
Oosterse Hyacint Abrikozen Passie |
15-25 cm |
Hyacint Dark Dimension, zwart |
15 cm |
Hyacint orientalis Woodstock |
15 cm |
Hoe hyacinten water te geven?
Het lijkt erop dat er niets ingewikkelds is bij het beantwoorden van de vraag hoe hyacinten water te geven. Het blijkt echter dat als we lang willen bloeien, en ook uien willen hergebruiken, we de plant goed water moeten geven. Allereerst moet het substraat matig vochtig zijn. De plant mag niet overlopen, maar aan de andere kant verdraagt de blauwe hyacint droogte heel slecht. Thuis geven we de hyacinten dus minimaal één keer per week water. Vergeet echter niet om in de tuin de bloemen water te geven tijdens droogte.
Hoe hyacinten water te geven nadat ze bloeien? We geven de planten wat minder vaak water, maar vergeten ze niet te irrigeren. Hyacinten verdorren van nature. Het hele proces duurt tot enkele weken. Na deze tijd kunnen de bollen in de grond worden gelaten of worden opgegraven voor verplanten. We kunnen ons echter niet alleen richten op het water geven van hyacinten in termen van frequentie en hoeveelheid.

Het is belangrijk om precies te weten hoe je hyacinten water moet geven, omdat de levensvatbaarheid van de zaailing ervan afhangt. We geven nooit zo water dat de hele plant boven de grond of de ui nat wordt. Anders kunnen afzonderlijke delen van de hyacint gaan rotten. In het geval dat de hyacint-ui begint te rotten, moet de hele plant worden opgegraven en verwijderd. Rottende uien zijn niet geschikt voor verdere teelt, omdat andere planten mogelijk besmet zijn met schimmelziekten.
Waterhyacint en oosterse hyacint
Als we denken aan een plant zoals waterhyacint, denken we vaak aan een traditionele hyacint die in een tuin of pot wordt gekweekt. Het blijkt echter een heel andere plantensoort te zijn, waarvan de beschrijving diametraal afwijkt van die van de oosterse hyacint. Allereerst is de waterhyacint eigenlijk een dikstaarteichorniaa, een waterplant die behoort tot de floatfamilie.
De plant is perfect voor de meeste omstandigheden die we bieden. Waterhyacint is perfect voor zowel vijvers, moerassen als voor thuis in glas. De dikstaarteichornia onderscheidt zich vooral door een rozetblad dat op het water drijft. De bloem verschijnt alleen als de luchttemperatuur minimaal 24 graden Celsius blijft. De waterhyacint bloeit dan wit of blauw.
Wat te doen met hyacint nadat het vervaagt?
Veel beginnende tuinders beschouwen de oosterse hyacint als een eenjarige plant. De beschrijving van deze soort geeft echter duidelijk het multigrade karakter van de plant aan. We moeten de hyacint echter vakkundig behandelen nadat deze is vervaagd. Zoals eerder vermeld, moet de plant na de bloei nog steeds water krijgen, maar in veel mindere mate. Snijd bovendien de verdorde bloeiwijze af, waardoor er geen zak met zaden op zijn plaats zal vormen.
Beide behandelingen dragen ertoe bij dat de ui de voedingsstoffen oogst die nodig zijn voor zijn overleving en groei in het volgende seizoen. Theoretisch kunnen we, nadat de plant helemaal droog is, de bollen tot 4 seizoenen op dezelfde plek laten staan. Dit kan echter worden geassocieerd met steeds zwakkere, kleinere en zelfs zieke zaailingen.
Daarom is het beter om de bollen uit te graven nadat de hele plant droog is. De meest voorkomende deadline voor het uitgraven van bloembollen is juni. De beschrijving van de Oosterse hyacintteelt laat zien hoe je dergelijke bollen vervolgens schoonmaakt en droogt. We bewaren ze op een koele en donkere plaats waar de luchtcirculatie verzekerd is. Daarna zetten we de uien in de periode van september tot oktober weer in de grond of potten.