Huiselijk geweld komt helaas steeds vaker voor. De "blauwe kaart" is een procedure die bestaat uit het nemen en uitvoeren van gerichte acties bij een vermoeden van huiselijk geweld. Wanneer wordt een A-formulier aangevraagd? Voor wie is het bedoeld en waar is de blauwe kaart voor? Wat zijn de taken van de politie en wat zijn de taken van maatschappelijk werkers op het gebied van de "Blauwe Kaart"? Over dit alles in onderstaand artikel.
Als u renovatie of interieurafwerking plant, gebruik dan de dienst Zoeken naar een aannemer die beschikbaar is op de website van Bouwcalculators. Na het invullen van een kort formulier krijgt u toegang tot de beste aanbiedingen.
Waar is de blauwe kaart voor?
De "Blauwe Kaart"-procedure werd eind jaren negentig van kracht. Het is opgericht in samenwerking met de politie en het Rijksbureau voor het oplossen van alcoholproblemen. Aanvankelijk werd de "Blauwe Kaart" in Warschau gebruikt, en daarna verspreidde het zich naar heel Polen. Het aannemen van de "blauwe kaart" houdt rechtstreeks verband met het optreden van huiselijk geweld. Het gaat met andere woorden om alle activiteiten die worden ondernomen en uitgevoerd bij een gerechtvaardigd vermoeden van huiselijk geweld. Het is de moeite waard om er meer over te weten, evenals over wat een subsidiaire aanklacht is.
De "blauwe kaart" (niet geel of groen) is bedoeld om families die getroffen zijn door geweld te beschermen, maar er is geen toestemming van een van de leden voor nodig om deze in te stellen. Bovendien kan de benadeelde de "Blauwe kaart" niet intrekken of afstaan. De bindende rechtshandeling die de "blauwe kaart" beschrijft, is de verordening van de ministerraad van 13 september 2011 betreffende de "blauwe kaarten"-procedure en de "blauwe kaart"-formulieren, die werd afgegeven overeenkomstig art. 9d alinea. 5 van de wet van 29 juli 2005 tot bestrijding van huiselijk geweld.
Geweld binnen het gezin is niet alleen een probleem voor een bepaald gezin, maar ook voor de samenleving als geheel. Wat betekent het? Helaas heeft de impact van familiaal geweld een negatieve impact op sociale relaties of de emotionele ontwikkeling van kinderen. De blauwe kaart wordt gebruikt om de veiligheid van potentieel en echt kansarme personen te helpen en te waarborgen. Elk gezinslid van het slachtoffer kan aangif.webpte doen van het gebruik van geweld. De aanname van de "Blue Card" is ook zodanig dat er een verplichting bestaat om bij vermoedens de gehele procedure uit te voeren door vertegenwoordigers van verschillende autoriteiten.
Wie plaatst een blauwe kaart en hoe?
De blauwe kaart (niet geel of groen) is de eerste stap naar het invullen van het formulier A. Dit betekent dat de politieagent, de vertegenwoordiger van de onderwijs-, gezondheids- en gemeentelijke alcoholproblematiek en de maatschappelijk werker verplicht zijn om het juiste formulier in te vullen de situatie beschrijven. Formulier A kan al dan niet worden ingevuld in aanwezigheid van het slachtoffer. Het hangt er allemaal van af of het aanwezig is of dat haar gezondheid het toelaat.
Formulier B werkt als een soort informatiekaart die het slachtoffer of zijn wettelijke of feitelijke voogd ontvangt. Dit formulier geeft informatie over mogelijke vormen van hulpverlening, noodoproepen en mensenrechten. Er wordt echter vanuit gegaan dat formulier B niet beschikbaar zal zijn voor de persoon die huiselijk geweld pleegt. De politie of andere autoriteiten die in de resolutie over de "blauwe kaart" worden genoemd, zijn verplicht de benadeelde te informeren over hun toepasselijke rechten. Als het slachtoffer minderjarig is, betekent dit dat u aangif.webpte moet doen bij de familierechtbank. De hele "Blue Card"-procedure kan eindigen in een rechtbank, net als een subsidiaire aanklacht. Als je op zoek bent naar meer advies, kijk dan ook eens artikelen over wet- en regelgeving hier verzameld.
Blauwe kaart - wat is de taak van elke entiteit?
De interdisciplinariteit van het team is essentieel
Zoals reeds vermeld in de wet, zijn er verschillende entiteiten opgenomen die hun specifieke rol vervullen in de "Blue Card"-procedure. Wat betekent dit eigenlijk? Voor wie, wat zijn de toegewezen taken? De blauwe kaart is een procedure die stap voor stap gedetailleerd wordt beschreven. Toch loont het de moeite om na te gaan welke bevoegdheden de politie of de sociale dienst hebben.
Dankzij de interdisciplinariteit van het team dat kan deelnemen aan de "Blue Card"-procedure, kan het de gewonden van alle kanten helpen. Het bestaat uit het reageren op en het tegengaan van huiselijk geweld op vele terreinen van het leven. Een blauwe kaart staat voor specifieke hulp. Voor wie? Voor iedereen die deze hulp nodig heeft.
Taken van een maatschappelijk werker uit de bijstand
Als we als maatschappelijk werker uitgaan van de "Blauwe Kaart", zullen de taken specifiek zijn voor de bijstand. Het belangrijkste is het vermogen om een gezinssituatie te diagnosticeren. Vermoedelijk huiselijk geweld moet goed worden geregistreerd. De volgende taak is het informeren van familieleden die getroffen zijn door mogelijk geweld over hun rechten en over de mogelijkheden van hulp.
De maatschappelijk werker kan ook een tijdelijke opvang regelen voor een persoon die slachtoffer is van huiselijk geweld of andere vormen van hulpverlening, zoals medische zorg in gevallen waarin dat nodig is. Een gezin met een "Blauwe Kaart" wordt integraal opgevangen door een organisatorische eenheid van het maatschappelijk welzijn.
Soortgelijke taken zullen worden uitgevoerd door een medewerker van de gemeentecommissie voor het oplossen van alcoholgerelateerde problemen. Ze zullen echter in een wat beperkte vorm zijn, wat betekent dat de mogelijkheden van activiteiten van de vertegenwoordiger van gemeentelijke commissies niet zo groot zijn als die van een maatschappelijk werker. Toch biedt het nog veel handelingsruimte op het gebied van diagnostiek en preventie van huiselijk geweld.
Politie - wat is hun rol in de "blauwe kaart"-procedure?
Naast basisactiviteiten zoals het verlenen van onmiddellijke hulp of het verlenen van toegang tot medisch specialistische hulp, kan een politieagent ook activiteiten ondernemen die voortvloeien uit zijn/haar bekwaamheid. Het zal vooral gaan om activiteiten van detentie- of dwanghandelingen, die de pleger van huiselijk geweld direct raken.
Het werk van een politieagent bestaat er ook in om deze persoon in eerste instantie te informeren over de strafrechtelijke aansprakelijkheid voor de gepleegde handelingen, die voornamelijk bestaan uit lichamelijke en geestelijke mishandeling van familieleden of mensen uit het gemeenschappelijk huishouden. Alle activiteiten met betrekking tot het veiligstellen van bewijs van strafbare feiten of misdrijven en het controleren van de situatie zijn ook van de kant van de politieagent.
Andere vertegenwoordigers van openbare diensten - hun invloed op de "blauwe kaart"
Andere mensen met verschillende functies kunnen ook deelnemen aan de procedure die bekend staat als "Blue Card". Wat betekent het? Een vertegenwoordiger van de gezondheidsbescherming kan controleren of een bepaalde persoon geen medische hulp nodig heeft en, indien nodig, deze verlenen. Hij kan ook alle praktische informatie verstrekken met betrekking tot toegang tot medische hulp of het verkrijgen van een attest van huiselijk geweld.
De onderwijsvertegenwoordiger kan informatie geven over mogelijke sociale, pedagogische, psychologische of juridische hulp. Voor de gewonde betekent de tussenkomst van de pedagogisch medewerker ook elke hulp bij het ontvangen van medische hulp of een ondersteunend gesprek.
Blauwe kaart - beschermt en helpt
Hoe werkt de blauwe kaart?
Formulier A wordt verondersteld de veiligheid te waarborgen van personen die gewond zijn geraakt als gevolg van huiselijk geweld. Formulier B is een soort informatiedeel voor een persoon die te maken heeft met huiselijk geweld. Wat betekent de rest van de formulieren? Formulier C is een situatieanalyse en een eerste hulpplan. Het kan worden gebouwd in samenwerking met de persoon die door geweld wordt getroffen.
Het D-formulier is een gesprek met iemand die huiselijk geweld misbruikt. Het is ook een poging om deze persoon te helpen en door te verwijzen naar een specialistische behandeling. Een voorbeeld is verslavingstherapie als het probleem zit in het misbruik van alcohol of andere bedwelmende middelen.
Het voltooien van de "Blauwe Kaart"-procedure betekent maar één ding. Huiselijk geweld is voorbij en er is geen reden om "Blue Cards" te blijven gebruiken. Dit is natuurlijk een verwachte oplossing, maar is helaas vaak moeilijk te realiseren.
Blauwe kaart - belangrijke informatie
De "Blauwe Kaart"-procedure omvat niet alleen alle activiteiten gericht op de diagnose of uitbanning van huiselijk geweld, maar ook de begeleiding van de benadeelde. Dit is vooral belangrijk als je met zo iemand praat. Alleen het vermogen om waardigheid te respecteren en rustig naar de persoon te luisteren, zal de sleutel tot succes zijn. Anders kan de getroffen persoon worden ontmoedigd om hulp te zoeken bij specifieke instellingen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat het schrijven van het A-formulier moet gebeuren zonder de aanwezigheid van de misbruiker in het gezin.
Het spreekt voor zich dat het gesprek met de minderjarige in aanwezigheid van de ouders plaatsvindt. Betekent dit dat er geen uitzonderingen zijn op deze regel? Welnee! Als de ouders of een van de ouders gewelddadig zijn, moet het kind worden gehoord in aanwezigheid van grootouders of andere familieleden.
Tot slot de belangrijkste samenvatting van de "Blauwe Kaart"-procedure. Dit wordt gestart zonder de goedkeuring van de persoon die waarschijnlijk door huiselijk geweld wordt getroffen. Het is erg belangrijk omdat de slachtoffers nog steeds terughoudend zijn om hulp te vragen en zich te melden bij de juiste instanties.
