Voor een haag, als solitaire, in veelkleurige rassengroepen … De acarina heeft veel verschillende toepassingen. Het is makkelijk te kweken, mooi en ontwikkelt zich tegelijkertijd wonderbaarlijk. Ontdek hoe je de acelina stap voor stap in de tuin kweekt.
Als u van plan bent het onderhoud van uw tuin uit te besteden, gebruik dan de dienst Aannemer zoeken die beschikbaar is op de website van Bouwcalculators. Na het invullen van een kort formulier krijgt u toegang tot de beste aanbiedingen.
Roodvonk (Physocarpus opulifolius) - een paar woorden over de soort
De physalis staat prachtig in de tuin
Hoewel er op zijn minst een paar soorten physalis zijn, verschijnt er maar één in de teelt - de acheberry (Physocarpus opulifolius). Het is een plant met een mooie groeiwijze - grote, vertakte bladheesters die tot 5 m in doorsnee kunnen worden! En hoewel de losse en uitzettende blaas er het mooist uitziet, verdraagt hij snoei zeer goed en doet hij het goed als haag.
De plant in zijn natuurlijke groeiwijze bereikt een hoogte van 2-3 m. De scheuten hangen op een karakteristieke manier aan de zijkanten. Bij sommige soorten kunnen ze tot op de grond reiken! De plant is om veel verschillende redenen decoratief. De bast is vaak schilferig, wat er erg origineel uitziet. De mooie, vaak kleurrijke bladeren kunnen verschillende vormen hebben. De jongen zijn klein, klein en vol, de oudere veel groter, breder, duidelijk gelobd. Soms doen de bladeren ons denken aan bessenbladeren, maar hun textuur is hetzelfde als die van de viburnum - vandaar de naam van de plant.
De bloemen van de physalis zijn erg klein. Ze vormen echter wel grote, donzige tuilen. Gezet op zijtakken zien ze er prachtig uit. De bloemen gaan vrij lang mee en zien er in vergelijking met de extreem decoratieve bladeren fenomenaal uit. Afhankelijk van de variëteit kunnen ze wit, roze of crème van kleur zijn.
De naam "blaas" is ontleend aan het uiterlijk van de vrucht van deze charmante struik. De vrucht is een paar kleine, opgezwollen, blaarvormige follikels. Voordat ze rijp zijn, zijn ze felrood van kleur. Later worden ze geleidelijk bruin, droog en licht geritsel. De vruchten blijven lang aan de struik, zelfs in de late herfst vormen ze een ongewone tuindecoratie.
Stap voor stap variëteiten van pemphigus
De basissoort calinoliformes is mooi en trekt het hele jaar door de aandacht. Maar de variëteiten zijn gewoon heerlijk! Ze verschillen in de hoogte van de struiken, ze hebben verschillende kleuren bladeren en bloemen. De meest populaire zijn roodbladige variëteiten zoals Diabolo en Red Baron. Diabolo is verreweg het meest populaire ras. Je vindt haar in tuinwinkels, huis- en tuinsupermarkten en zelfs gewone supermarkten.
Het blaasje van 'Diabolo' heeft rode, glanzende, gelobde bladeren en mooie witte bloemen die sterk contrasteren met de bladeren. De plant wordt ongeveer 3 m hoog en de eisen zijn gelijk aan die van de basissoort. De blaas 'Diabolo' is een van de eerste variëteiten die populair werd in onze klimatologische omstandigheden, daarom is hij zo populair.
Maar het is niet alleen de Diabolo pemphigus die in de tuin kan worden gekweekt! Er zijn tal van variëteiten. Misschien bent u geïnteresseerd in de knalgroene 'Luteus'? Of een geelgroene variant van 'Angel Gold'? Het ras heeft intens rode bloeiwijzen die het prachtig sieren. De 'Nugget' is een zeer interessante prestatie voor botanici. De bladeren zijn aanvankelijk bruin of rood van kleur, worden dan geleidelijk groen om aan het einde van het seizoen duidelijk geel te worden. Ben je op zoek naar meer inspiratie, kijk dan ook eens artikelen over blazen hier verzameld.
Roodvonk voor een haag en meer
Fibrose - planten in de tuin
Bladheesters hebben meestal vrij hoge habitatvereisten. De blaas, ook varianten met gekleurde bladeren (zoals "Diabolo"), is echter niet zo nodig. Er moet een zonnige standplaats voor gevonden worden, maar de soort kan ook in de halfschaduw gedijen. Dan zijn de bladeren misschien iets minder gepigmenteerd, maar dit is vrij zeldzaam.
Bovendien hebben blazen geen specifieke bodemeisen. Ze zullen zelfs in steriele grond gedijen. Een heester voor hagen heeft identieke vereisten voor deze voorwaarden. Natuurlijk groeit de plant het snelst op vruchtbare gronden, maar niets verhindert dat hij wordt geplant in de stad, op braakliggende terreinen of hellingen, waar de hoeveelheid voedingsstoffen in het substraat klein is.
Voor het planten is het de moeite waard om de juiste hoeveelheid compost of mest aan het substraat toe te voegen. Dit zal de structuur van het substraat verbeteren en het meer water- en luchtcapaciteit geven. De zaailingen worden geplant tot eind augustus, dus in de nazomer, maar sierheesters worden in het voorjaar geplant op zeer zware en kleigronden. De optimale datum is eind mei. Hierdoor zal de plant sneller accepteren en een uitgebreid wortelstelsel ontwikkelen.
Aanbevolen accessoires en meststoffen voor de verzorging van bomen en struiken
Roodvonk (Physocarpus opulifolius) in de haagteelt
De physalis is een geweldige heester voor hagen. Ze reageren niet alleen fantastisch op het trimmen, ze zien er ook nog eens prachtig uit. Bovendien hebben ze heel verschillende kleuren van de bladeren. De combinatie van intens groen en rood is een fantastisch uitzicht in de tuin. U kunt ook één soort voor uw tuin kiezen, zoals 'Diabolo', die er ook nog eens geweldig uit zal zien. Deze bladverliezende struiken zijn zeer vormbaar. Je kunt er een gelijkmatige, perfect gesnoeide haag van verschillende hoogtes van maken. Het is een plant die misschien minder populair is dan coniferen of andere bladverliezende heesters voor hagen - liguster, maar het werkt geweldig.
Haagheesters worden in de tuin net even anders geplant dan solitaire. Per vierkante meter dienen 3-5 planten te worden gebruikt, bij voorkeur om de 20-50 cm. Planten moeten in een dambordpatroon in een dubbele rij groeien. Dit betekent dat er meer zaailingen moeten worden gekocht en de kosten hoger zijn. Op deze manier zien de planten er echter veel beter uit.
Het planten is hetzelfde als bij het kweken van solitaire. Als u echter wilt dat de planten recht groeien, markeer dan hun koers met een koord gespannen over het midden van de as waarlangs u de blazen wilt laten groeien. Lommerrijke struiken voor een haag moeten onmiddellijk worden bewaterd. Ze moeten ook snel worden gesnoeid, omdat dit de uitloop zal vergroten en de plant dichter zal maken. De coniferen worden pas na enkele jaren gesnoeid, maar bladverliezende sierheesters kunnen na het planten worden gesnoeid.
Calinoleum pijn (Physocarpus opulifolius) - plantenverzorging stap voor stap
Blaasjes, zelfs de meest kleurrijke zoals de Diabolo blaas, stellen geen hoge kweekeisen. Zowel de haagstruik als de solitaire planten hebben geen speciale bemesting of irrigatie nodig. De bodem, rijk aan voedingsstoffen, staat garant voor een uitbundige bloei, zodat u de plant in het voorjaar één keer per jaar kunt bemesten.
Bovendien is de blaas niet gevoelig voor lage temperaturen. Daarom is het niet nodig om het te bedekken met kappen van landbouwtextiel. Je kunt een kleine heuvel rond de stam maken om de wortels tegen de kou te beschermen. Gewone gevallen bladeren die in het vroege voorjaar moeten worden verwijderd, werken ook goed.
De blaas hoeft in principe alleen gesnoeid te worden. De natuurlijke gewoonte van de plant ziet er ook geweldig uit, dus sommige mensen stoppen met knippen. Het is echter de moeite waard om te weten dat alle variëteiten de neiging hebben om naar de zijkanten uit te breiden. Gelukkig zijn struiken gemakkelijk te snoeien. Hun scheuten kunnen naar behoefte ongeveer 1/3-2/3 van de lengte per keer worden ingekort. De struik voor hagen kan ook aan de bovenkant worden ingekort. Het inkorten van de geleider is een garantie dat de planten niet omhoog stuiteren. Een verjongende snede moet af en toe worden gemaakt. Het doel is om oude scheuten te verwijderen en de eerste uitdunning van de plant om later in te dikken. Snijd twijgen altijd net boven de knop. Natuurlijk moet u in het voorjaar ook bevroren en beschadigde scheuten verwijderen. Ze worden heel gesneden, direct naast de stam. U kunt de snijwond afdekken met tuinzalf.
