Je weet vast wel hoe een iris eruit ziet. Deze unieke bloemen zijn zo populair dat het in de lente en zomer moeilijk is om ze niet te zien als je door het gebied loopt. Wil je deze prachtige, kleurrijke planten ook in je tuin kweken? Dan hebben we een handvol tips die u vertellen hoe u aan hun vereisten kunt voldoen. Rekening!
Als u van plan bent het onderhoud van uw tuin uit te besteden, gebruik dan de dienst Aannemer zoeken die beschikbaar is op de website van Bouwcalculators. Na het invullen van een kort formulier krijgt u toegang tot de beste aanbiedingen.
Irissen stap voor stap, of een paar woorden over de soort
Irissen - soorten ideaal voor de tuin
Irissen, of eigenlijk irissen, zijn planten die erg populair zijn vanwege hun prachtige bloemen. Ze zijn gewoon prachtig. En heel origineel. Het iristype omvat maar liefst 300 soorten! Natuurlijk zijn ze niet allemaal geschikt voor tuinkweek, sommige zijn niet erg interessant voor tuinders. Veel van hen zijn echter zeer aantrekkelijk en werken goed in onze klimatologische omstandigheden. Er zijn zelfs enkele inheemse soorten in Polen die van nature in onze bossen leven.
Een daarvan is de Siberische iris. Deze plant doet het ook goed in de teelt, hoewel hij daar niet vaak wordt aangetroffen. Veel vaker kun je in tuinen andere soorten ontmoeten: baardirissen, maar ook geaderd en geel.
Irissen zijn een zeer heterogene plantengroep. Sommige irissen zijn bolgewassen, andere zijn wortelstoksoorten. Het verschil in uiterlijk is klein, maar ze verschillen aanzienlijk. Voornamelijk op het gebied van eisen en zorgmethoden. Controleer daarom, voordat u zaailingen of ondergrondse plantendelen in de winkel kiest, de naam van de soort. Hoe u met de nieuwe bewoners van uw tuin omgaat, hangt hiervan af.
Baard en gele irissen voor de teelt
De baardiris is verreweg de meest populaire vertegenwoordiger in zijn soort. Het is een vaste plant met wortelstokken en zeer grote, zeer kleurrijke bloemen. De bloeiperiode is lente - mei en juni. De bloemen verschijnen op rechtopstaande, stijve en vrij hoge stelen. Hun hoogte hangt af van de specifieke variëteit. En dit zijn er veel. Vanwege zijn hoge esthetische waarde heeft de baardiris talloze verfijnde en elegante variëteiten ontwikkeld - blauw, paars en ook geel, tweekleurig of gevlekt. De naam van bebaarde irissen is te wijten aan het feit dat de bloem een duidelijke baard heeft - een ruw, behaard gedeelte op het onderste bloemblad.
Gele irissen zijn even populair. De soort bloeit in mei en juni, het zijn dus lentebloemen, echte ornamenten van lentetuinen. Ze zijn erg interessant vanwege hun gewoonte. Ze hebben een slanke steel van 1 meter lang, maar in tegenstelling tot andere soorten hebben ze elk meerdere takken, aan de top waarvan enkele bloemen verschijnen. Na de bloei draagt de plant vrucht. Gele irissen zijn, zoals de naam al doet vermoeden, geel van kleur. Ze kunnen echter heel verschillende tinten hebben - van licht crème tot donker, intens geel. Ben je op zoek naar meer inspiratie, kijk dan ook eens artikelen over tuinbloemen verzameld hier.
De overige soorten irissen in de tuin
Maar dit is niet het einde van de soort die in de teelt te vinden is. Het is de moeite waard om te beginnen met het opzetten van een tuin door de andere soorten irissen te leren kennen - ze zijn echt interessant. Hier is een lijst met de beste:
- geaderde iris.
- Siberische iris,
- Nederlandse iris.
Aderirissen zijn echte lentebloemen! Ze bloeien in maart en april! Het is een vorstbestendige plant afkomstig uit de Kaukasus en Rusland. Dus het voelt goed in onze klimatologische omstandigheden en ziet er geweldig uit met kortingen. De geaderde iris is slechts 20 cm hoog. Aan één bol groeit een klein bosje stelen dat eindigt met kleine bloemen. Meestal zijn ze veelkleurig, ze zien er erg mooi uit.
Aanbevolen meststoffen voor bloemen in huis en tuin
De Siberische iris heeft ook een bossige groeiwijze. Dit maakt hem anders dan zijn neven. Ondergrondse wortelstokken vormen zeer uitgestrekte stukken, waardoor de bosjes constant groeien. De scheuten zijn ongeveer 70 cm hoog. De Siberische Iris produceert meestal één bloem aan de bovenkant van de stengel. Het is zeer aantrekkelijk - het heeft een blauwe, paarse, gele of witte kleur en zeer duidelijke versieringen op sommige labiale bloembladen. Het ziet er erg aantrekkelijk uit en de verzorging ervan is niet moeilijk. De Siberische iris is een echte aanrader voor de tuin voor beginnende tuiniers.
Ook de Nederlandse iris is een soort die aandacht verdient. Het heeft prachtige, baardloze bloemen die meestal blauw zijn en ongewoon versierd op de bloembladen. De bloemen op de zijblaadjes hebben een opvallende gele vlek, wat ze veel charme geeft. Hollandse irissen zijn bolgewassen met een lage behoefte. Hun bloeitijd is geen lente - ze versieren de tuin van juni tot augustus.
Irissen, of irissen in de tuin - hoe geef je ze een geschikte plaats en teelt?
Ui-irissen hebben heel andere zorgvereisten dan de wortelstok. De eerste hebben lagere eisen - ze zijn succesvol in bodems van mindere kwaliteit, ze zijn ook vorstbestendig, dus ze hoeven niet voor de winter te worden verborgen. Ze kunnen jarenlang op één plek groeien, waar ze mooie, zich verspreidende bosjes vormen. Om lang mee te gaan hebben ze echter een zonnige standplaats en een vochtige ondergrond nodig. Het moet humus en vruchtbaar zijn, bij voorkeur licht zuur. Omdat rhizomateuze iris veel water nodig heeft, is het de moeite waard om ze in de buurt van de reservoirs te planten. Alleen baardirissen hebben niet zoveel water nodig, een standaard tuinbed is voldoende voor hen.
Uien zeisen hebben totaal andere eisen. Zoals alle bolgewassen zijn ze vatbaarder voor schimmelziekten en rot. Stilstaand water in de grond kan ze alleen maar schaden, dus je moet heel voorzichtig zijn bij het kiezen van een positie voor ze. Een kleine laag drainage op de bodem van de voor het planten voorbereide gaten is voldoende.
Deze planten vragen een zeer zonnige standplaats. Op deze bloeien ze beter en worden ze beter bestand tegen ziekten. Ze groeien uitstekend op vruchtbare en humusrijke gronden. Ze houden van een doorlatende ondergrond en niet te vochtig.
Irissen - zorg voor beginners
Ui en wortelstok irissen - planten
Het planten van wortelstokirissen wordt uitgevoerd in de herfst - in augustus en september. Wortelstokken zijn bestand tegen vorstschade, maar moeten in de grond overwinteren om weer te kunnen bloeien. Als de zomer heet is, is het de moeite waard om tot eind april te wachten met planten - de hoge temperaturen zullen hen niet helpen. Wortelstokken worden relatief ondiep geplant. Het groene deel van de zaailing mag slechts iets boven de grond uitsteken. Het is de moeite waard om hier aandacht aan te besteden, omdat te diep planten de bloei remt. De plantafstand is 30-60 cm.
De te planten wortelstok moet minimaal 5 cm lang zijn met een middelgrote bladrozet. Zo'n zaailing kun je zelf bereiden door de uitgegraven wortelstok te verdelen en in een pot met vochtige grond te plaatsen. Haastende zaailingen kunnen in de tuin worden geplant.
In de herfst worden ook uienirissen geplant. Het kan zelfs laat, net voor de winter, net als tulpen of narcissen. Eind september of begin oktober is de beste tijd, de uien mogen voor de winter geen tijd hebben om te ontkiemen. De bollen worden met de scherpe kant naar boven geplant, de scheut mag iets boven de grond uitsteken. Na het planten moeten de planten grondig worden bewaterd om ze de juiste omstandigheden voor hun ontwikkeling te bieden. Het is de moeite waard om het substraat te mulchen met bladeren of agrotextiel - het wordt verwijderd na het begin van de vegetatie.
Stap voor stap zorg voor irissen
Iriszorg is niet moeilijk of veeleisend. Deze unieke planten hebben niet eens intensief water nodig. Nieuwe zaailingen worden natuurlijk vaker bewaterd. Dit is een garantie dat planten sneller een gezonde en uitgebreide kluit ontwikkelen. Afgezien daarvan hoef je ze echter niet regelmatig water te geven. Ze hebben alleen irrigatie nodig op warme dagen en verdragen geen overstromingen. Vooral uienirissen.
Bovendien is het de moeite waard om voor onkruid te zorgen. Iris wortelstok groeit gewoon ondergronds en onkruid kan de ontwikkeling ervan beperken. Daarom wordt er na de eerste winter geen mulching meer gebruikt, ook niet met naaldschors of ander materiaal. Het is ook de moeite waard om voor het verwijderen van bloemen te zorgen. Na de bloei worden ze afgesneden, anders stopt de plant al snel met het maken van nieuwe bloemen en scheuten. De bollen van irissen kunnen 3-4 jaar op een vaste plaats worden bewaard. Later moeten ze worden opgegraven, schoongemaakt en moeten de binnenkomende bollen worden gescheiden.
