Wintergroene buxus (Buxus sempervirens) is een van de meer dan 70 soorten van zijn botanische geslacht en de meest populaire sierheester in Polen. Het was al bekend bij de oude Grieken, en de Romeinen maakten gebruiksproducten van het duurzame hout en gebruikten het als heggen voor heggen. Buxus staat bekend om zijn elegante, artistieke vormen die zijn gemaakt van deze planten in Franse en Italiaanse paleistuinen.
Als u van plan bent het onderhoud van uw tuin uit te besteden, gebruik dan de dienst Aannemer zoeken die beschikbaar is op de website van Bouwcalculators. Na het invullen van een kort formulier krijgt u toegang tot de beste aanbiedingen.
Een eeuwenoude traditie van het kweken van groenblijvende buxus
Een geschikte standplaats en ondergrond voor buxus
De bodem speelt een zeer belangrijke rol in het leven van de buxus en bij het planten van deze sierheesters moet je letten op de eigenschappen van de grond. Wintergroene buxus heeft een losse, humusrijke en vruchtbare grond nodig die goed gedraineerd is. Het mag in geen geval bevorderlijk zijn voor de vorming van waterstagnatie. De grond voor buxus mag niet te zuur zijn. De optimale pH-waarde ligt tussen 6,5 en 8,5. Om de pH van de grond te bepalen is het een goed idee om een test te doen om te kijken of je een hogere pH-waarde nodig hebt. Een dosis calciumhoudend preparaat kan helpen, maar u moet de instructies van de fabrikant volgen zodat de grond niet te alkalisch wordt.
Buxus geeft de voorkeur aan halfschaduwrijke plaatsen, al vinden ze het ook niet erg om ze op een schaduwrijke of zonnige plaats te planten. Het is belangrijk dat de standaard niet te warm en niet te donker is. Bladverliezende heesters die in de schaduw groeien, hebben meestal een minder dichte groeiwijze. Rekening houdend met de geplande vormende sneden, moet groenblijvende buxus worden geplant op plaatsen met voldoende toegang tot licht. Om schimmelziekten te voorkomen, moet de stand ook luchtig zijn.
Buxus vormt geen wortelstelsel, noch in de vorm van een diepgroeiende penwortel, noch in de vorm van ondiep verzonken, korte en vertakte wortels. Er is eerder een mengsel van beide; de sterke hoofdwortel van de buxus vertakt zich en vertakt sterk horizontaal. De lengtedoorsnede van het buxuswortelsysteem is hartvormig. Dit geeft een zeer solide verankering in de grond, maar vereist een bepaalde afstand tot andere bomen om wortelkruising te voorkomen.
Wintergroene buxus als tuinheester
Na vele eeuwen van teelt en tuinbouwselectie is de groenblijvende buxus (Buxus sempervirens) heeft meer dan 60 variëteiten, die zich voornamelijk onderscheiden door de kleur van de bladeren, de grootte en vorm van de bladeren en de vorm en groeisnelheid. Buxus dankt zijn verspreiding en populariteit in Europa aan de Romeinen, die hun favoriete sierheesters naar de veroverde landen brachten. Zo vond buxus zijn weg van de Middellandse Zee naar andere delen van Europa. Zijn echte carrière begon echter in de 16e eeuw in de tuinen van Versailles. De groenblijvende buxus (Buxus sempervirens) omvatten onder meer:
- 'Elegantissima' - donkergroen blad met roomwitte rand, hoogte tot 150 cm, eenjarige groei van circa 5 cm, te herkennen aan een fraaie bladkleur.
- 'Aurea' - goudgeel blad, hoogte tot 200 cm, jaarlijkse groei tot 10 cm, variëteit geschikt voor hagen en enkelvoudige aanplant.
- 'Green Gem' - donkergroen blad, hoogte tot 60 cm, eenjarige groei ca. 10 cm, resistente en weinig veeleisende variëteit.
- 'Handsworthiens' - donkergroene bladeren, hoogte tot 300 cm, aanzienlijke jaarlijkse groei tot 25 cm, variëteit geschikt voor hoge heggen.
- 'Rotundifolia' - donkergroen blad, hoogte tot 350 cm, jaarlijkse groei tot 20 cm, frequent snoeien is nodig.
- 'Suffruticosa' - lichtgroen blad, hoogte tot 60 cm, kleine verhogingen van 3 cm, deze variëteit is ideaal voor lage borderranden.
- 'Blauer Heinz' - blauwgroen blad, geringe hoogte van 50 cm, jaarlijkse groei tot 10 cm, lage border soort. Of misschien ben je ook geïnteresseerd dit artikel over kleinbladige buxus in de tuin?
Groenblijvende buxus kweken en verzorgen
Buxus planten, water geven en bemesten
Na het selecteren van een geschikte locatie en het uitvoeren van een grondtest voor het type reactie, kunt u beginnen met het planten van de buxus. De lente is de beste tijd om dit te doen. Struikzaailingen moeten in een emmer water worden geplaatst, zodat ze goed kunnen weken. De plaats voor het planten moet diep worden losgemaakt en worden verwerkt met een dosis compost. Dan moet je de plantplaats markeren met een touw. Als deze bladverliezende heesters moeten worden afgedekt, moeten ze relatief strak worden geplant. Voor zaailingen van 10-15 cm zijn ongeveer 10 per meter nodig. Voor hoge hagen zijn 5-6 stuks per meter voldoende. Ten slotte moet de nieuwe aanplant overvloedig worden bewaterd en moeten de scheuten worden ingekort tot tweederde van hun hoogte.
Buxus heeft echt constante bodemgesteldheid nodig. Het mag niet te droog of te nat zijn en is beter bestand tegen droogte dan een tijdelijke overstroming met water. De droge toestand van de ondergrond mag in ieder geval niet te lang duren. De plant zal geen langdurige droogte verdragen. Vers geplante planten hebben regelmatig water nodig, anders zullen ze niet goed wortel schieten en beginnen te gedijen. Op warme dagen moet je de buxus één of twee keer per dag water geven. Om schimmelaantasting te voorkomen, nooit water over de bladeren gieten, alleen de wortelzone onder de bladeren. Ook kunnen potplanten niet goed tegen droogte en moet er op gelet worden dat hun substraat nooit te veel uitdroogt. Omdat de groenblijvende struik het hele jaar door vocht verdampt, moet het waterverlies ook in de winter worden aangevuld, op vorstvrije dagen.
Aanbevolen accessoires en meststoffen voor de verzorging van bomen en struiken
In het voorjaar, vanaf april, moeten buxusbomen worden gevoed met langwerkende mest. Een alternatief is om regelmatig vloeibare mest te gebruiken. Deze moet van april tot augustus één keer per week worden gebruikt bij het water geven van de planten. Na de eerste snede moet een tweede dosis kunstmest worden toegediend.
Buxus reproductie en overwintering
Wintergroene buxus is in de basis een winterharde struik die zonder problemen temperaturen tot -23°C kan weerstaan. Het is echter enigszins gevoelig voor direct zonlicht en bevriezing van de grond. Om ervoor te zorgen dat de bladeren en scheuten tijdens sneeuwvrije, ijzige dagen geen last hebben, overwintert u de potplanten op een halfschaduwrijke plaats, beschermd met een vlies. Zoals alle groenblijvende planten, moeten buxusbomen ook in de winter worden bewaterd.
De "pot-in-pot"-methode kan worden gebruikt om de wortels van buxus in pot te beschermen tegen vorst. De plant wordt met de pot in een geschikte grotere container geplaatst en de ruimte ertussen wordt gevuld met geraspte bast. De grotere container wordt ook op een houten plank of een piepschuimplaat geplaatst om direct contact met de grond te voorkomen. Bij lange heggen en franjes is het vastzetten van de buxus met vliesstof vrij onhaalbaar. Daarom moet men preventief geen plaatsen in de volle zon kiezen voor dergelijke aanplant. Ook kan de juiste selectie van rassen helpen om winterschade te voorkomen.
De reproductie van buxus uit zaden duurt erg lang en hoeft bij cultivars niet de verwachte resultaten te geven (de nakomelingen van kweekvariëteiten en hybriden erven niet direct de kenmerken van de ouderplant). Een snellere en effectieve methode is het rooten van scheutstekken. Ongeveer tien centimeter lange secties van scheuten worden met het onderste uiteinde in een bak met aarde geplaatst. Na enige tijd vormen zich nieuwe wortels op de scheuten en kunnen de voltooide zaailingen naar een vaste plaats worden verplaatst. In plaats van zelf zaailingen te kweken, kunt u natuurlijk kant-en-klare jonge buxus van de geselecteerde soort en variëteit kopen.
Het gebruik van groenblijvende buxus in de tuin
Buxus is geschikt voor elk type vorm, zelfs de meest complexe figuren. In landelijke, rozen- en formele tuinen behoren ze tot de planten die gerust onvervangbaar genoemd kunnen worden. Wilde botanische soorten Buxus sempervirens, maar ook sterk groeiende soorten als 'Handsworthiensis' zijn geschikt voor hoge gordijnhagen. Ze kunnen worden getrimd tot een hoogte van minimaal twee meter.
De artistieke vorming van buxus, bekend van de paleistuinen, is helemaal niet verplicht. Sterke en taaie groenblijvende heesters kunnen vrij groeien en vormen bijvoorbeeld ongevormde hagen of beplanting onder hoge bomen. Het kweken en verzorgen van buxus is ook mogelijk in potten op terras en balkon. Je moet alleen bedenken dat de hele plant stoffen bevat die schadelijk zijn voor mens en huisdier.
