Je wordt lid van de katholieke kerk tijdens de doop, wat meestal het geval is als je nog een heel klein kind bent. In theorie betekent dit dat je voor altijd één wordt, zelfs als je de regels van het geloof niet volgt en niet naar de kerk gaat. Een afwijking van de katholieke kerk in juridische zin is echter perfect mogelijk. Lees meer over de daad van afvalligheid, d.w.z. het verlaten van de kerk. We leggen het hele proces stap voor stap voor.
Als u renovatie of interieurafwerking plant, gebruik dan de dienst Zoeken naar een aannemer die beschikbaar is op de website van Bouwcalculators. Na het invullen van een kort formulier krijgt u toegang tot de beste aanbiedingen.
Afvalligheid - een steeds populairder wordend fenomeen?
Statistieken tonen aan dat meer dan 90% van de Polen katholiek is. In feite kan niet worden ontkend dat deze religie dominant is in Polen, maar … statistieken weerspiegelen niet altijd de realiteit. Het blijkt dat slechts 40% van hen echt deelneemt aan het leven van de kerk. Wie hierin niet geïnteresseerd is en volgens het kerkelijk recht zijn geloof niet wil praktiseren, kan afvalligheid, dat wil zeggen de katholieke kerk verlaten.
Is het noodzakelijk? Niet echt - het is meer een kwestie van een interne behoefte. Afvalligheid in Polen komt steeds vaker voor, maar nog steeds besluiten veel mensen niet om de kerk te verlaten, ondanks het feit dat ze niet volgens haar principes leven. Het kan een kwestie van traditie zijn, misschien heeft het te maken met het feit dat een "niet-praktiserende gelovige" geen consequenties of verplichtingen heeft. Afvalligheid is een concept dat door vele religies loopt. Het proces is verschillend, afhankelijk van de doctrine. In het jodendom betekent het volledige uitsluiting van rituelen en gemeenschapsleven, net als in het geval van Jehova's getuigen. Voor hen betekent het opgeven van religie het verbreken van het contact met familie en andere leden van de gemeenschap. Aan de andere kant kan het niet volgen van de regels, het niet naar de tempel gaan en het niet praktiseren van de gelovigen in deze religies uitsluiting betekenen, met dezelfde gevolgen.
In de katholieke religie kun je geen praktiserende gelovige zijn, maar toch van tijd tot tijd tot de gemeenschap behoren of naar de tempel gaan. Dus eigenlijk heeft de daad van afvalligheid geen effect op het dagelijks leven. Veel mensen kiezen er echter voor omdat ze officieel niet bij een instelling willen horen waarmee ze niet veel gemeen hebben. Statistieken over dit onderwerp zijn niet beschikbaar, we hebben alleen gegevens voor 2010 gepubliceerd door het Instituut voor de Statistiek van de Katholieke Kerk in juni 2011. Toen werden 459 daden van afvalligheid verricht.
Hoe afvallig te handelen - canoniek recht
Kerkelijk recht en afvalligheid
Het proces van afvalligheid wordt in detail beschreven in het algemeen besluit van de bisschoppenconferentie over terugtrekking uit de kerk en terugkeer in de kerkgemeenschap. Raadpleeg dit document voordat u besluit een dergelijke stap te zetten. Het duurt niet lang, hoewel het lezen ervan vrij moeilijk is - de meeste inhoud is dat het zich terugtrekken uit de kerk de ergste schending is van de fundamentele plicht van elke katholiek, namelijk het behoren tot een gemeenschap.
Terugtrekking uit de katholieke kerk kan gepaard gaan met het plegen van strafbare feiten in de zin van het kerkelijk recht - zoals ketterij of schisma. Meestal komt het echter voort uit het feit dat iemand niet langer een volwaardig lid van de kerk wil zijn. De belangrijkste regel, die wordt bepaald door het bovengenoemde besluit, is dat het verlaten van de gemeenschap opzettelijk en vrijwillig moet zijn. Afvalligheid is niet onomkeerbaar, zolang de afvallige niet is geëxcommuniceerd voor een misdaad, kan hij op elk moment terugkeren. Als u op zoek bent naar meer informatie, kijk dan ook op artikelen met juridisch advies hier verzameld.
Hoe afvallig te handelen?
De procedure van de handeling van afvalligheid werd aangekondigd op de Poolse Bisschoppenconferentie op 29 september 2008, maar in 2016 werd het aanzienlijk vereenvoudigd. In Polen moet de persoon die de afvalligheid verricht ten minste 18 jaar oud zijn, hoewel het in andere landen een persoon ouder dan 14 kan zijn. Voor het verrichten van deze handeling moet een aanvraag worden ingediend waaraan de doopakte is gehecht. In de aanvraag staat dat ik niet langer tot de katholieke kerk wens te behoren. U kunt het patroon op internet vinden of een suggestie vragen aan de pastoor van uw woonplaats. Hij is verplicht de daad van afvalligheid te aanvaarden en te certificeren met een handtekening en zegel.
Een op deze manier opgesteld document moet naar de diocesane curie worden gestuurd. Pas na zijn opname daar kan de pastoor zich inschrijven in het parochieregister. Bent u ergens anders gedoopt, dan moet de curie het betreffende document ook opsturen naar de parochie waar de plechtigheid heeft plaatsgevonden.
Om deze daad te volbrengen, waren in het verleden twee getuigen nodig die moesten getuigen van de niet-betrokkenheid van de toekomstige afvallige in het leven van de kerk. Tot 2016 was het ook nodig om de pastoor twee keer te bezoeken om met hem te praten over de gevolgen van zo'n daad. Dit is momenteel vereenvoudigd.
Vertrek uit de kerk - gevolgen
Afvalligheid - Wat kan een afvallige niet?
In het geval van afvalligheid zijn er verschillende controverses die verband houden met het feit dat, volgens de katholieke kerk, de schrapping van de doop onmogelijk is. Wat betekent het? Dat u uw gegevens niet uit de parochieregisters kunt verwijderen - uw voor- en achternaam staan er nog met de aantekening dat u de handeling van afvalligheid hebt verricht. Volgens het kerkelijk recht kun je geen peetouders worden of ambten en bedieningen in de kerk bekleden. Ook kan een afvallige niet behoren tot openbare verenigingen, bewegingen en kerkelijke organisaties. Personen die afvalligheid hebben bedreven, worden ook de mogelijkheid van een begrafenis volgens de katholieke ritus ontzegd. Natuurlijk kunnen ze geen communie of andere sacramenten ontvangen, hoewel het verbod wordt opgeheven wanneer het leven in gevaar is - het ontvangen van de ziekenzalving is mogelijk en betekent in dit geval terugkeren naar de kerk.
Een controversieel onderwerp is de mogelijkheid om getuige te zijn op een bruiloft. In theorie hoeft een persoon die getuige wordt bij een concordaat-huwelijk niet katholiek te zijn of de communie te ontvangen tijdens de ceremonie. De pastoor wil er echter niet altijd mee instemmen dat de afvallige getuige wordt, wat in strijd is met de wet. Er zijn geen documenten die dit verbieden, wat betekent dat de kerk elke volwassene toestaat getuige te zijn, ongeacht geslacht, geloofsovertuiging, religieuze overtuiging of burgerlijke staat. De getuige op de bruiloft is immers niet de bewaker van de spirituele ontwikkeling van het bruidspaar, maar moet de geldigheid ervan op formeel niveau certificeren.
Aan de andere kant, terwijl u nog gedoopt bent, kunt u in sommige situaties als een lid van de kerk worden behandeld. Dit betekent bijvoorbeeld dat u een niet-gedoopte baby in water kunt dopen bij gevaar voor leven of gezondheid. Je kunt ook op elk moment terugkeren naar de kerkgemeenschap zonder dat je andere sacramenten hoeft te vernieuwen, zoals kerkelijk huwelijk of vormsel.
Afvalligheid en het kerkelijk huwelijk en de doop van kinderen
Veel mensen vragen zich af of afvalligheid het kerkelijk huwelijk niet langer geldig maakt. Ja en nee. Als u de katholieke kerk verlaat, kunt u in een andere religie trouwen, op voorwaarde dat de echtscheiding legaal wordt voltrokken. Na het verlaten van de kerk blijft het paar getrouwd, zelfs als het huwelijk uitsluitend in de tempel werd voltrokken. Er is een concordaat huwelijk in Polen - een ceremonie met zowel een spirituele als een juridische dimensie.
De afvalligheid van de ouders betekent ook niet dat eerder gedoopte kinderen niet langer tot de kerk zullen behoren. In Polen is het niet mogelijk om vóór de leeftijd van 18 jaar uit het geloof te stappen, zelfs niet op verzoek van de ouders en hun toestemming. Het kind kan zijn eigen afvalverwerkingsprocedure uitvoeren wanneer het meerderjarig wordt. In andere landen is het mogelijk vanaf 14 jaar, soms zelfs zonder toestemming van de ouders. Een dergelijke beperking zorgde in Polen voor een golf van kritiek, vooral omdat de richtlijnen van de Romeinse Curie een dergelijke benadering niet opleggen. De afvallige kan niet de peetouder van het kind zijn, aangezien hij de persoon moet zijn die het kind in het geestelijke leven leidt.
