Planten kweken in de tuin is een groot plezier, zeker als we de hele lente en zomer kunnen genieten van prachtige bloemen. Er zijn natuurlijk maar weinig soorten die zo lang kunnen bloeien. Bij het plannen van specifieke zaailingen van verschillende variëteiten kunnen we echter af en toe volledig nieuwe bloemen bewonderen. De Canadese phlox is een van de soorten die aandacht verdient, evenals de esdoorn phlox.
Als u van plan bent het onderhoud van uw tuin uit te besteden, gebruik dan de dienst Aannemer zoeken die beschikbaar is op de website van Bouwcalculators. Na het invullen van een kort formulier krijgt u toegang tot de beste aanbiedingen.
Canadese phlox (Phlox divaricata) - kenmerken
Canadese phlox (Phlox divaricata) is ook algemeen bekend als de Canadese vlam. De plant behoort tot de familie van de polyfonie. De Canadese vlam kwam vanuit Noord-Amerika naar ons toe, maar paste perfect bij de plaatselijke klimatologische omstandigheden. Vaste plant wordt maximaal 40 cm hoog. Hierdoor worden phloxen geselecteerd voor rotstuinen of bloembedden. De bloeiperiode is van april tot juni. Op dit moment verschijnen blauwe, vijfbladige bloemen met een zeer aangename geur.
We weten al dat dit type phlox voor rotstuinen perfect is. We kunnen echter ook een Canadese vlam planten in gezelschap van varens of pluimhortensia's. De meest populaire variëteit van Canadese phlox is Variegata. In tegenstelling tot de gewone Canadese phlox wordt de plant slechts 20 cm hoog. Bovendien onderscheidt het zich door bladeren die in een witachtig paarse tint vallen.
Kruipende phlox (Phlox subulata) - beschrijving van de soort en variëteit
Kruipende phlox, of de priem phlox (Phlox subulata), net zoals Phlox divaricata kwam uit Noord-Amerika naar Polen. De hoogte is veel lager, omdat de plant pas vanaf 15 cm groeit. Het onderscheidende kenmerk van de zonnebloem zijn de kruipende scheuten, hoe ouder ze zijn, hoe houtiger ze zijn. Natuurlijk bloeit kruipende phlox van april tot mei. Gedurende deze tijd is de plant bedekt met roze, paarse of witte bloemen, verzameld in vrij dichte tuilen.
Voor cover phlox zijn er veel meer soorten om uit te kiezen. Onder hen kunt u vermelden: Amazing Grace, Bavaria, Candy Stripes, Maischnee of Coral Eye. Sommige zijn in één kleur en andere in twee kleuren. Bij het kiezen van phloxen voor een rotstuin, is het de moeite waard om er een rotsdraak of een tuinzeiler naast te planten. De vuurvlam kan ook als bodembedekker worden geplant. Hierdoor ziet de bloeiende grasmat er prachtig uit tussen hoge bomen of als bloementapijt op gazons. Als je op zoek bent naar meer advies en inspiratie, kijk dan ook eens hier verzamelde artikelen over tuinplanten.
Phlox zaailingen - teelt
Zowel de Canadese phlox als de zeevlam zijn planten die niet veeleisend zijn om te kweken. Natuurlijk loont het de moeite om de plant een zonnige of halfschaduwrijke standplaats te geven. Dan kunnen we het langst genieten van de kleine, maar charmante bloemen. Wat betreft het substraat, het is mogelijk om de vlammen vrijwel overal te laten groeien. We zullen de beste omstandigheden creëren wanneer Canadese vuur en aardeflox groeien op zanderige en doorlatende gronden.
Overwinteren van de plant is geen probleem, want floxen verdragen de negatieve temperaturen die in ons klimaat voorkomen. Daarom hoeven we de planten op geen enkele manier voor te bereiden op het komende winterseizoen. Naast Canadese en kruipende phloxen kunnen we ook onderscheiden:
- Phloxen paniculeren - de bloeiperiode van deze variëteit is van juli tot september. Meestal hebben we te maken met witte, paarse of roze bloemen.
- Sneeuwfloxen - de bloeiperiode is pas in mei, maar het zijn de beste phloxen voor rotstuinen
- Kruipende phloxen - de bloeiperiode van deze variëteit begint in april en duurt tot juni. Gedurende deze tijd kunnen we bloemen bewonderen met een lila of blauwe kleur.
- Sterphloxen (Drummond) - sterphloxen zijn de enige variëteit van deze plant die wordt geclassificeerd als eenjarige zaailingen. We hebben zaden nodig die we verzamelen nadat de vlammen zijn gedoofd. Sterfloxen zien er niet alleen interessant uit in tuinen, maar ook in containerteelt.
Phloxen - verzorgen en snoeien
Zowel de teelt als de verzorging van phloxen zijn niet al te moeilijke activiteiten. Zowel de Canadese vlam als de luifelvlam zijn bestand tegen vrijwel alle weersomstandigheden. Bij langdurige droogte is het echter de moeite waard om ze regelmatig te hydrateren. De zaailingen hebben tijdens het groeiseizoen geen speciale bemesting nodig. Het volstaat om het substraat te verrijken met compost voordat u zaden zaait of zaailingen plant op een aangewezen plaats.
Aanbevolen meststoffen voor bloemen in huis en tuin
Nadat de vlammen zijn gedoofd, kunnen we zaden verzamelen, vooral als het gaat om sterfloxen. Aan de andere kant kunnen priem en blauwe phlox het beste worden vermeerderd door stekken te delen. Bij deze soorten zijn de zaden niet zo makkelijk meer te oogsten. Flox snoeien is niet nodig. De blauwe phlox en de luifelvlam kunnen aan hun lot worden overgelaten. Snoeien wordt echter aanbevolen als wonderbaarlijke phlox wordt gekweekt. Dan plannen we de snoei in het najaar, na het einde van het groeiseizoen.
Ziekten en plagen die phloxen aanvallen
Verzorging vraagt niet al te veel werk van ons. We kunnen er ook zeker van zijn dat phlox divaricata extreem resistent is tegen ziekten en plagen. De teelt wordt echter het meest bedreigd door mollen en woelmuizen. Als er echter ziektes optreden, worden blauwe phlox en kruipende phlox onder andere aangevallen door door spintmijten. De teelt van phlox divaricata en kruipende vlam begint bedekt te raken met lelijke plekken. Helaas kunnen we in dit geval alleen van de ziekte afkomen door een chemisch preparaat te gebruiken.
De Canadese vlam en de rotsvlam kunnen worden aangetast door echte meeldauw, een schimmelziekteverwekker. De teelt heeft niet zoveel bloemen die erg mager zijn. Als de echte meeldauw zich behoorlijk sterk naar de planten heeft verspreid, kan het helpen om de zaailingen te snoeien of ze uit de tuin te halen. Een goede verzorging moet er echter voor zorgen dat zowel blauwe als esdoornphlox helemaal niet ziek worden.
