Er is sprake van een noodzakelijke erfdienstbaarheid wanneer de eigenaar van het onroerend goed geen toegang heeft tot een openbare weg. In een dergelijke situatie worden vaak een oprit naar de garage en de toegangsweg naar de woning op het terrein van de buren gescheiden, uiteraard tegen een passende vergoeding. Er zijn drie soorten erfdienstbaarheden in de Poolse wet die van invloed kunnen zijn op onze landrechten. Hieronder zullen we elk van hen beschrijven, we zullen voorstellen wat de erfdienstbaarheid is van het noodzakelijke pad, we zullen de belangrijkste rechtshandelingen opsommen en we zullen de basisrechten en plichten aangeven die uit de erfdienstbaarheid voortvloeien.
Bent u op zoek naar bewezen bouwbedrijven? Gebruik de dienst Zoeken naar een aannemer en een bewezen bedrijf zal contact met u opnemen en zijn aanbod presenteren.
Wat is een erfdienstbaarheid?
Een erfdienstbaarheid is een soort beperkt eigendomsrecht. In eenvoudige bewoordingen bestaat het uit het vergroten van het nut van het ene onroerend goed ten koste van het andere (erfdienstbaarheid). De erfdienstbaarheid kan ook gericht zijn op het voldoen aan de behoeften van een natuurlijk persoon (persoonlijke erfdienstbaarheid).
erfdienstbaarheid - het is een juridisch instrument dat de last van dienstland mogelijk maakt om de bruikbaarheid van het heersende onroerend goed te vergroten. Met andere woorden, het is een beperkt eigendomsrecht waarmee de eigenaar van onroerend goed de mogelijkheden van het eigendomsrecht ten volle kan benutten. Landerfdienstbaarheid kan actief of passief zijn
- Actieve erfdienstbaarheid - bestaat uit het actief gebruik van een deel van de dienstdoende (bezwaarde) woning. Een vorm van actieve erfdienstbaarheid is bijvoorbeeld de erfdienstbaarheid van het putten uit een put, evenals de erfdienstbaarheid van de noodzakelijke weg. Het is gebaseerd op het feit dat de eigenaar van het bezwaarde eigendom het gebruik van een deel van zijn eigendom toestaat (bijvoorbeeld auto's door laten rijden van het dominante eigendom). Het is ook de moeite waard om toe te voegen dat voor actieve erfdienstbaarheid een notariële akte moet worden ondertekend en dat de reikwijdte ervan strikt moet worden gedefinieerd.
- Passieve erfdienstbaarheid - houdt in dat de eigenaar van het bezwaarde onroerend goed bepaalde activiteiten niet kan uitvoeren die het gebruik van het dominante onroerend goed bemoeilijken. Een goed voorbeeld is het verbod op het planten van bomen die de toegang tot licht op het heersende erf zouden kunnen beperken.
persoonlijke erfdienstbaarheid - voortvloeit uit de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek, volgens welke:
"De zaak kan bezwaard worden ten gunste van een aangewezen natuurlijke persoon met het recht, waarvan de inhoud overeenkomt met de inhoud van de erfdienstbaarheid". Artikel 296 van het Burgerlijk Wetboek.
Zoals we kunnen zien, wordt persoonlijke erfdienstbaarheid vastgesteld ten behoeve van een bepaalde natuurlijke persoon, en niet ten behoeve van de grond (zoals het geval is bij erfdienstbaarheid). Een voorbeeld kan zijn persoonlijke residentiële dienstbaarheid. Dit is een type recht om te wonen in onroerend goed dat op andermans grond ligt. Een persoon voor wie een woonerfdienstbaarheid is vastgesteld, verkrijgt een onvervreemdbaar, levenslang recht om in een bepaald onroerend goed te wonen. Hij kan zijn echtgenoot, kinderen en niet-verwante mensen accepteren. Tegelijkertijd moeten niet-verwante mensen nodig zijn om het huishouden te runnen. Een persoonlijke erfdienstbaarheid heeft betrekking op een bepaalde persoon. Het is dus een tijdelijk recht dat vervalt bij het overlijden van de regerende persoon. In sommige gevallen is het mogelijk dat de naaste familie van de overledene de erfdienstbaarheid overneemt. Het moet echter worden gespecificeerd in de bepalingen van de persoonlijke erfdienstbaarheidsovereenkomst.
Transmissie erfdienstbaarheid: - is een beperkt goederenrecht dat van toepassing is op ondernemers, niet op particulieren. Er is sprake van transmissie-erfdienstbaarheid wanneer een ondernemer apparatuur of installaties wil bouwen voor het transport van elektriciteit, gas, stoom enz. op het terrein (niet van hem) Transmissie-erfdienstbaarheid wordt vastgesteld voor een specifieke onderneming, niet voor de eigenaar. Bij verkoop gaan alle rechten van de erfdienstbaarheid over op de volgende eigenaar. Het is ook de moeite waard eraan toe te voegen dat de transmissie-erfdienstbaarheid geen tijdslimieten kent. Het vervalt pas na de sluiting van de onderneming. In dat geval is de eigenaar verplicht alle installaties en transmissieapparatuur van de erfdienstbaarheid te verwijderen.
In welke gevallen kan een erfdienstbaarheid van de benodigde weg worden aangelegd?
De essentie van de erfdienstbaarheid van de noodzakelijke weg werd opgenomen in art. 145 van het Burgerlijk Wetboek. In dit artikel lezen we dat:
„indien het onroerend goed niet voldoende toegang heeft tot een openbare weg of tot de tot dat onroerend goed behorende agrarische gebouwen, kan de eigenaar van de eigenaren van aangrenzende gronden verlangen dat zij, tegen vergoeding, de noodzakelijke erfdienstbaarheid aanleggen”.
Op grond van art. 145 van het Burgerlijk Wetboek. Een noodzakelijke erfdienstbaarheid kan ontstaan in het geval dat het onroerend goed niet voldoende toegang heeft tot een openbare weg. Op dit punt is het de moeite waard om aan te geven wat de juiste toegang is?
Noodzakelijke erfdienstbaarheid is geen vorm van persoonlijke erfdienstbaarheid en is daarom niet bedoeld om het comfort van de reis van een bepaalde persoon te verbeteren (bijvoorbeeld het verbreden van de toegangsweg). De erfdienstbaarheid van een noodzakelijke weg is de definitieve vorm, die alleen optreedt wanneer het heersende perceel geen toegang heeft tot een openbare weg. Het vestigen van een erfdienstbaarheid beperkt in dit geval de eigendomsrechten op het onroerend goed waarop de weg zal worden uitgevoerd. Het kan alleen worden behandeld als een laatste redmiddel, waardoor toegang wordt verkregen tot onroerend goed dat geen toegang heeft tot een openbare weg. Artikel 145 van het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat:
"Bij het uitvoeren van de benodigde route moet rekening worden gehouden met het sociaal-economische belang."
Het kan een soort wicket zijn, waarmee in bijzondere gevallen een erfdienstbaarheid kan worden gevestigd voor een perceel dat al toegang heeft tot een weg. Er moet echter een bijzonder sociaal-economisch belang bij zijn. In de praktijk is het moeilijk om een erfdienstbaarheid vast te stellen voor gronden die op enige wijze in verbinding staan met de openbare weg.
Hoe een erfdienstbaarheid vestigen?
Een erfdienstbaarheid komt op vier manieren tot stand:
Vergemakkelijking van de weg op contract - is de meest gebruikelijke manier om een erfdienstbaarheid te vestigen. Het contract moet worden gesloten tussen de eigenaar van het bezwaarde goed en de eigenaar van het regerende goed (of de regerende persoon in het geval van persoonlijke erfdienstbaarheid). De erfdienstbaarheid van de noodzakelijke weg moet worden opgeschreven in de vorm van een gedetailleerde notariële akte. Partijen komen het benodigde weggedeelte overeen en bepalen samen de vergoedingen. Een erfdienstbaarheidscontract kan in het kadaster worden ingeschreven, maar is niet nodig voor de validatie ervan.
Erfdienstbaarheid door middel van een rechterlijke uitspraak - een dergelijke vestiging van een erfdienstbaarheid heeft betrekking op een situatie waarin de regerende partij en de bediende niet tot overeenstemming kunnen komen. Er kan een gerechtelijk bevel worden uitgevaardigd voor erfdienstbaarheid, overdracht en persoonlijke erfdienstbaarheid.
Landerfdienstbaarheid door verkrijgingsvoorschrift - erfdienstbaarheid kan geschieden op basis van verkrijgingsrecht. De vereiste tijd is 20 jaar in het geval van een erfdienstbaarheid te goeder trouw en 30 jaar in het geval van een erfdienstbaarheid te kwader trouw. Voorwaarde voor erfdienstbaarheid op verkrijgingsvoorschrift is het gebruik en gebruik van een blijvende, zichtbare inrichting. Persoonlijke erfdienstbaarheid kan niet op recept worden vastgesteld.
Vergemakkelijking van de weg door middel van een bestuursbesluit - dit is een zelden gebruikte manier om een erfdienstbaarheid te vestigen. Het mag alleen worden gebruikt voor doeleinden van openbaar nut.
Aanvraag tot vaststelling van een erfdienstbaarheid
Een gerechtelijk verzoek voor een noodzakelijke route wordt in de niet-contentieuze procedure in overweging genomen. Het moet worden ingediend bij de rechtbank die bevoegd is voor de ligging van de grond. Het document kan worden ingediend door de eigenaar van het regerend onroerend goed, mede-eigenaar, eeuwigdurende vruchtgebruiker of een productiecoöperatie. Een van de belangrijke punten van de aanvraag is de identificatie van alle geïnteresseerde partijen. Procedures voor de aanleg van de weg zullen alleen plaatsvinden als we in de aanvraag alle partijen aangeven (de eigenaar van de erfdienstbaarheidsgrond, mede-eigenaren van het onroerend goed, andere eigenaren van aangrenzende percelen waardoor de weg hypothetisch zou kunnen lopen).
Wat zijn de kosten van de erfdienstbaarheid van overpad?
Een persoon die de vestiging van een erfdienstbaarheid aanvraagt, moet rekening houden met bijkomende kosten. In het geval van een erfdienstbaarheid vastgesteld op basis van een contract, is de zaak vrij eenvoudig. De procespartijen bepalen gezamenlijk de kosten van de erfdienstbaarheid. De eigenaar van het heersende pand betaalt eventuele kosten voor de aanleg van de weg en betaalt de overeengekomen vergoedingen voor de erfdienstbaarheid. De vergoeding kan eenmalig of cyclisch zijn. Het is waar dat artikel 145 van het Burgerlijk Wetboek. er staat dat de ventweg een betaald eigendomsrecht is. De eigenaar van de dienstwoning kan echter afstand doen van de vergoeding (op basis van een schenking).
Het bepalen van de vergoeding bij een erfdienstbaarheid tot stand gekomen in het kader van een gerechtelijke procedure is iets lastiger. De aanvrager betaalt de eerste leges bij de indiening van het verzoek (gerechtelijke kosten, het is een vaste vergoeding van PLN 200). Het is ook de moeite waard eraan toe te voegen dat de kosten van het vestigen van een erfdienstbaarheid geen compensatie zijn, maar compensatie. Daarom kan de gerechtsdeskundige een eenmalige of periodieke vergoeding voorschrijven. De uiteindelijke kosten voor de benodigde weg worden op individuele basis in rekening gebracht. De rechtbank bepaalt het ter dekking van het bedrag van de waardevermindering van het dienstbezit als gevolg van het feit dat de noodzakelijke weg is aangelegd.
