Europese mol (Talpa europaea) weegt slechts 60 tot 120 g. Ondanks zijn geringe gewicht is dit mooie dier met fluweelzachte vacht een onvermoeibare graver, die met talrijke terpen en een systeem van ondergrondse tunnels menige tuinier tot wanhoop kan brengen. De mol is eigenlijk heel nuttig: hij eet ritnaalden, larven en slakken zonder ze te bijten met plantenwortels. Wanneer hij echter te boos wordt in de tuin, moet je hem overhalen het gebied te verlaten.
Als u van plan bent het onderhoud van uw tuin uit te besteden, gebruik dan de dienst Aannemer zoeken die beschikbaar is op de website van Bouwcalculators. Na het invullen van een kort formulier krijgt u toegang tot de beste aanbiedingen.
Mol in de tuin - identificatie van de ongenode gast
De mol is geen amfibie-rups
Als verklaarde carnivoor is de mol bij het zoeken naar voedsel niet geïnteresseerd in sommige knollen of plantenwortels. De mol kan in dit verband niet aansprakelijk worden gesteld voor eventuele schade. Zijn dieet omvat regenwormen, slakken, draadwormen, larven en andere insectenlarven, evenals spinnen en muizen. Je moet ook weten dat mollen buiten het paarseizoen typische eenlingen zijn en geen andere vertegenwoordigers van hun soort of larven in hun gebied tolereren. En aangezien het territorium van de mol tot een halve hectare land kan beslaan, worden de woelmuizen uit de hele tuin geduwd.
Dit is een groot voordeel aangezien de amfibieënrups een bekende plaag is van tuinplanten. Dankzij ondergrondse tunnels die zich over enkele honderden meters uitstrekken, maakt de mol de tuingrond los en belucht deze. Ook de afvoer van water naar diepere lagen van de aarde is efficiënter, omdat de molgangen fungeren als drainagebuizen.
Het harde fysieke werk van de mol tijdens ondergrondse opgravingen kost veel energie. Het dier heeft 20 tot 50 gram voer per dag nodig, dat is ongeveer de helft van zijn gewicht. Verstoken van voedsel voor enkele uren, zal hij sterven van de honger. Daarom bouwt hij naast het ondergrondse nest een voorraadkast, waar hij een voorraad regenwormen voor de winter opslaat. Ze zijn verlamd door een bekwame chirurgische snede, en het zijn er zelfs enkele honderden.
Niet elke heuvel in de tuin is van een mol
Vaak is het zo dat de terpen en gangen die aan de mol worden toegeschreven in feite het werk zijn van een amfibische rups. Bij nader inzien zijn de werken van beide genres goed te onderscheiden. Weggegooide aarden mollen zijn meestal groter en missen wortels en plantenresten. De opening zit meestal in het midden van het talud, bij de rups meestal iets naar de zijkant. De dwarsdoorsnede van de gang van de mol is rond of transversaal ovaal en de verticale dwarsdoorsnede van de rups is ovaal.
Als iemand er nog steeds niet van overtuigd is dat de terpen zijn gemaakt, kunnen ze een poging wagen: je moet op een gegeven moment een gang ontdekken en die de volgende dag bekijken. Als de gang weer wordt afgesloten, is de bezoeker van de tuin hoogstwaarschijnlijk de rups. Als je op zoek bent naar meer advies en informatie, kijk dan ook eens artikelen over hier verzamelde plagen.
Hoe zich te ontdoen van een mol uit de tuin?
Een manier om met een mol om te gaan, dat wil zeggen, profiteren van de zwakheden van het dier
Het is moeilijk om van elke tuinbezitter vreugde te verwachten vanwege de vestiging van een mol. De aanblik van aarden heuvels op een verzorgd gazon kan tot wanhoop leiden. Hoewel deze kleine dieren in tuinen niet wettelijk beschermd zijn, zijn er veel methoden om ze weg te jagen en mag geen mollengif.webp worden gebruikt.
Gedurende de lange tijd van samenleven in één gebied van mensen en moedervlekken, hebben de eerste talloze manieren bedacht om van de laatste af te komen. Velen van hen leiden tot de dood van de bewoners van de tuin. We presenteren verschillende methoden uit de groep van ecologisch en molvriendelijk. We kunnen echter geen garantie geven voor hun effectieve werking. Ze gebruiken drie zones van bijzondere gevoeligheid van deze dieren:
- mollen houden niet van penetrante geuren;
- mollen houden niet van harde en/of continue achtergrondgeluiden;
- mollen houden niet van schokken in hun omgeving.
Aanbevolen gewasbeschermingsmiddelen
Hoe zich te ontdoen van een mol door de reukzin te irriteren?
Mollen zijn bijna blind, hun kleine ogen kunnen waarschijnlijk alleen licht en donker onderscheiden. Aan de andere kant hebben ze de meest gevoelige neuspads. Mollen houden niet van sterke, irriterende geuren. Veel huismiddeltjes kunnen worden aanbevolen voor gebruik, zoals zure melk, hondenhaar, azijn, geraspte thuja-takjes of alsem of brandnetelmest. Er is ook een mollenverjager met een zeer intense geur in de aanbieding.
Alcohol is een lang bewezen en effectief middel dat werkt als een molafstotend middel. Dieren zijn zo abstinent dat ze de geurige gangen en de tuin buiten hun vermogen verlaten. Niet alleen dat, lege flessen alcohol, die met de openingen naar beneden in de gangen worden geplaatst, zijn voldoende. De intense geur verspreidt zich snel door het hele bestratingssysteem. Hoe sterker de drank, hoe meer moedervlekken erop reageren. De actieradius van één fles is 3-5 m.
Knoflook is een ander mollenwerend middel dat vaak in de keuken wordt aangetroffen. Het zijn niet alleen vampiers die nerveus reageren op de geur van knoflook; Ook zijn de mollen niet blij met het scherpe aroma van de bollen waaruit het hoofd bestaat. De knoflookteentjes worden ingewreven en diep in de molhoop gelegd. De ongewenste huurder van de tuin zal de vreselijke plek onverwijld verlaten.
Bij al deze voorbereidingen is het van belang dat de geurbron gelijkmatig over het gehele gangenstelsel wordt verdeeld. Om de paar meter wordt hiervoor een kanaal ontdekt en wordt er een geurtje geplaatst. Afhankelijk van het weer moet het minstens één keer per week worden vervangen totdat er geen nieuwe heuvels verschijnen.
Hoe zich te ontdoen van een mol door zijn gehoor te vermoeien?
Het gehoor van de mol is ook extreem acuut. Het huisdier heeft een hekel aan bijzonder harde en langdurige geluiden. Vaak verlaat hij vrijwillig het onherbergzame gebied, op zoek naar vrede ver weg. De klassieke akoestische manier van mollen is door flessen schuin in de grond te plaatsen, waarop de wind de melodieën speelt. Met de hand gemaakte kleine windmolens die geluid maken en geluidstrillingen via metalen staven naar de grond overbrengen, zijn ook effectief.
De werking van in de handel verkrijgbare ultrasone apparaten is controversieel - sommige amateurtuiniers prijzen de methode echter. Ook het veelvuldig maaien van gras met een benzine grasmaaier veroorzaakt veel lawaai en schrikt mollen af - in ieder geval voor de duur van het gazononderhoud. De mogelijkheid van langdurig geluid wordt geboden door robotmaaiers die zelfstandig over de groene loper bewegen. Het gezoem van de machine, gecombineerd met de vervelende trillingen, zorgt ervoor dat mollen de tuin verlaten.
Hoe kom je van een mol af door grondtrillingen te veroorzaken?
Een ander ding dat de mol haat in zijn ondergrondse labyrint van gangen, zijn trillingen. Schokken dreigen zijn leefruimte in te storten en de hele onderwereld te verwoesten. Geen enkele mol kan zo'n stress verdragen en zal snel verhuizen naar meer seismisch stabielere regio's.
Irriterende moedervlekken kunnen op ecologische wijze trillingen veroorzaken, bijvoorbeeld:
- paardenhoeven betreden;
- rennende kinderen;
- benzine grasmaaier.
Mollenval en andere methoden
Vallen voor het vangen van mollen en larven maken het mogelijk om hun aantal in de tuin te verminderen. Een mollenval moet in de gang worden geplaatst en regelmatig worden geïnspecteerd. Gevangen dieren moeten naar een veilige afstand worden verplaatst. Zowel mollengif.webp als vallen voor het doden van dieren mogen niet worden gebruikt. Nieuw aangelegde gazons kunnen worden vastgezet met een mollennet. Een horizontaal ingegraven dam voorkomt jarenlang het graven van verticale gangen en mollen.
De natuurlijke vijanden van de mol zijn onze bondgenoten
De mol heeft, zoals elke soort in de natuur, zijn eigen natuurlijke vijanden. Dit zijn bijvoorbeeld: buizerd, uil, reiger, vos, marter, wezel en fret. Omdat het zelden aan de oppervlakte komt, is het er over het algemeen goed tegen beschermd. Soms komt er maar een kleine wezel in de molgang. Honden en huiskatten vangen ook mollen, hoewel ze ze niet opeten.
Als de tuin veel mollen of larven herbergt, schep dan voorwaarden voor roofdieren om erin te blijven. Stapels takken en stapels stenen kunnen marters en wezels aanmoedigen om te gaan wonen. Een hoge paal met een dwarsbalk zorgt ervoor dat buizerds zittend kunnen jagen. Na verloop van tijd zal er een evenwichtstoestand in de tuinomgeving ontstaan.
