Witte, rode, zwarte of groene, gele en roodachtige aalbessen die gewoonlijk kruisbessen worden genoemd - ze smaken allemaal geweldig. De ontdekking van een aalbesziekte, waarvan de oorzaak soms moeilijk te vinden is, is des te tragischer. Bovendien komen ziekten van bessenstruiken niet alleen voor in de laatste weken voor het oogsten van het fruit, maar ook tijdens de bloeifase, vruchtontwikkeling en zelfs na de oogst. De bedreiging voor krenten zijn niet alleen schimmelziekten, maar ook bladluizen en ander ongedierte.
Als u van plan bent het onderhoud van uw tuin uit te besteden, gebruik dan de dienst Aannemer zoeken die beschikbaar is op de website van Bouwcalculators. Na het invullen van een kort formulier krijgt u toegang tot de beste aanbiedingen.
Bessenziekten en effectieve ziektebestrijding
Kruisbessenziektes zijn ook aalbessenziektes
Bessenbessen zijn erg lekker en gezond en besstruiken hebben jarenlang een vaste plaats in huistuinen. De meest populaire zijn: zwarte bes (Ribes nigrum) en kruisbessen (Ribes uva-crispa), en de rode bes (Ribes rubrum) en witte bes (Ribes niveum).
Naar het botanische geslacht Ribes er zijn meer dan 150 soorten, waarvan er vele belangrijke fruitplanten zijn en sommige worden aangeplant als sierplant - bijvoorbeeld de gouden bes (Ribes aureum) of alpenbes (Ribes alpinum). Kruisbes, gewoonlijk kruisbes genoemd, is ook een struiksoort van hetzelfde geslacht.
Rode bes (Ribes rubrum) in de tuin is het eigenlijk gewone bes, want dezelfde naam wordt gegeven aan wilde bes (Ribes spicatum). Goudbes daarentegen is een Amerikaanse soort die aan het begin van de 19e eeuw naar Europa is gebracht. Het wordt gebruikt als sierheester of zaaibed voor entrassen. Zoals gebruikelijk bij tuinplanten, worden botanische vormen zelden geplant, meestal cultivars of hybriden. De variëteiten van aalbessen voor de teelt in de tuin onderscheiden zich door grote trossen fruit, grote gelijkmatige bessen en weerstand tegen vorst en het optreden van schimmelziekten.
Bestrijding van ziekten van aalbessen en kruisbessen
Onjuist gebruikte gewasbeschermingsmiddelen kunnen leiden tot een intensieve ontwikkeling van ziekteverwekkers, vernietiging van planten en een aanzienlijke vermindering van de opbrengst. Vooral ziekten van zwarte bessen vereisen effectieve beschermende behandelingen. De effecten van de schimmelziekte zullen zichtbaar worden in een zwakkere bloemknopvorming en slechtere overwintering van struiken.
De methoden om planten te beschermen tegen ziekteverwekkers en plagen moeten alomvattend zijn, niet beperkt tot chemisch sproeien. De methoden ter ondersteuning van gewasbescherming zijn onder meer:
- Een plek kiezen om krenten te planten uit de buurt van oudere en verwaarloosde aanplant.
- Verwijdering van scheuten waarop de Amerikaanse kruisbes meeldauw, bladvlek en grijze schimmel verschenen, evenals het harken en vernietigen van gevallen bladeren van onder de struiken.
- Het gebruik van zaailingen van bewezen kwaliteit, met een garantie voor een hoge weerstand tegen ziekten
- Goede bemesting, hygiënische en doorschijnende sneden om te dichte groei van struiken te voorkomen.
● Regelmatige controle van krentenstruiken maakt vroege detectie van ziekten of plagen mogelijk. Als je op zoek bent naar meer tuintips, kijk dan ook eens- artikelen over plantenziekten hier verzameld.
De meest voorkomende ziekten van krenten
Amerikaanse kruisbes meeldauw(Sphaerotheca mors-uvae)
Symptomen van deze schimmelziekte van zwarte bes (minder vaak witte en rode bes) kunnen eind mei of begin juni worden waargenomen. Een witte laag verschijnt op de toppen van de scheuten en op jonge bladeren. De meeldauw van de Amerikaanse kruisbes ontwikkelt zich intensief in juli en augustus en de witte bloei wordt na verloop van tijd bruin. De ingetogen delen van de plant sterven langzaam af. De ziekte kan de ontwikkeling van scheuten en vruchtvorming van de struiken in het volgende seizoen remmen. Sterke verzwakking van planten heeft ook een negatief effect op hun vorstbestendigheid. De infectie wordt veroorzaakt door sporen van de schimmel, die overwinteren op de scheuten van bessenstruiken. Hoge luchtvochtigheid en gematigde temperatuur bevorderen de groei van de schimmel.
De Amerikaanse kruisbessenmeeldauw staat al meer dan honderd jaar bekend als de kruisbessenziekteverwekker. Het bleek al snel de oorzaak van zwarte bessenziektes. Een duidelijke toename van het teeltoppervlak van dit type bes in de vorige eeuw was zeer bevorderlijk voor de verspreiding van de schimmel. Ook de bestrijding van rode aalbes door echte meeldauw wordt al enige tijd waargenomen.
Grijze schimmel (Botryotinia fuckeliana)
Een schimmelziekte die alle bovengrondse delen van de plant kan aantasten, vooral jonge scheuten, bladeren, bloemen en fruit. In het begin vertonen de gecontroleerde organen uitgebreide vlekken, na verloop van tijd worden de bladeren geel en droog en sterven de toppen van de scheuten af. In de zomer, met veel regenval, treedt vruchtrot op. Op de planten verschijnt een karakteristieke grijze bloei.
De schimmel valt verschillende plantensoorten in de tuin aan, overwintert op dode plantendelen en op onkruid. In het voorjaar worden de sporen van de schimmel verspreid door wind en regendruppels, waardoor de bovengrondse delen van de planten worden besmet.
Aanbevolen gewasbeschermingsmiddelen
Bessenbladvlek (Mycosphaerella ribis)
Deze schimmel veroorzaakt ziekten van bessenbladeren van verschillende soorten. Al vanaf half mei zijn eerst kleine rode vlekjes zichtbaar op het blad, daarna bruine en grijswitte vlekjes op het gehele blad. In bijzonder ernstige jaren kan blaasontsteking leiden tot voortijdige bladval. De bron van de primaire infectie zijn de schimmelsporen die zich ontwikkelen op gevallen bladeren. Tijdens het groeiseizoen verschijnen er sporen op de bladeren die in het voorjaar zijn geïnfecteerd, waardoor secundaire infecties ontstaan. De schimmel gedijt het beste bij regenachtig weer met temperaturen van 16-20 ° C van mei tot juli. Om de bronnen van primaire infectie te verminderen, hark en vernietig je geïnfecteerde bladeren.
Bessenbladeren anthracnose (Drepanopeziza ribis)
De schimmel veroorzaakt ziekten van kruisbessen en bessen en sierbessen. Het intensiveert in het natte en koele seizoen. De eerste symptomen in de vorm van kleine vlekken verschijnen in het vroege voorjaar op alle luchtorganen in krenten. Hun aantal neemt toe en na verloop van tijd kunnen ze op alle bladeren van de struik verschijnen. Dan worden de bladeren geel en vallen massaal af. In de beginfase van de ontwikkeling kan ook fruit worden beheerst, dat eraf valt als het zwaar wordt aangetast. De ontwikkeling van de schimmel wordt bevorderd door de luchttemperatuur van 16-20 ° C en frequente regenval in de periode van mei tot juli.
Witte bes roest (Cronartium ribicola)
Symptomen verschijnen begin juli op sommige variëteiten van zwarte bessen. Aan de bovenzijde van het blad worden vlekken gevormd en aan de onderzijde oranjerode sporenclusters. Geïnfecteerde bladeren drogen op en vallen eraf. Deze pathogene schimmel heeft twee gastheren nodig voor zijn volledige ontwikkeling: witte den of dennen en struiken van het geslacht Ribes, voornamelijk zwarte bessen.
Hoe gevaarlijk zijn bessenziektes eigenlijk?
Het grote voordeel van verschillende soorten aalbessen, naast hun gemakkelijke verzorging, is een hoge ziekteresistentie dan veel andere bessenstruiken. De zeer vroege en sterke start van het groeiseizoen is niet zonder betekenis, wat een voordeel geeft ten opzichte van ziekten en plagen, evenals een relatief vroege fruitrijping. Ze bereiken met succes hun levensdoel.
Planten moeten fruit en zaden produceren om de soort uit te breiden. Dus wanneer sommige ziekten van bessenbladeren, sommige schimmelziekten in de zomer voorkomen, is dit geen groot probleem voor de plant. Het feit dat aan het einde van de zomer en herfst de bladeren geel worden en velen eraf vallen, en de rest er erg slecht uitziet, betekent niet dat er in het voorjaar geen vers groen meer zal verschijnen. Kortom, kruisbes- en andere bessenziektes zijn niet zo gevaarlijk als ze eruitzien.
